دسته: فیزیک
بازدید: 44 بار
فرمت فایل: doc
حجم فایل: 46 کیلوبایت
تعداد صفحات فایل: 59
توضیحات :
تحقیق درباره منظومه شمسی 59 صفحه در قالب ورد قابل ویرایش
بخشی از متن :
منظومه شمسی :
درباره چگونگی بوجود آمده سیاره‌ها نظریه‌های گوناگونی وجود دارد بعضی از دانشمندان عقیده دارند كه همه سیاره‌های منظومه شمسی بین 5 تا 6 هزار میلیون سال پیش پدید آمده‌اند در آن زمان خورشید هنوز ستاره جوانی بود یعنی مدت زیادی از پدید آمدن خود خورشید نمی‌گذشت.
خورشید به هنگام حركت در فضا از میان ابرهای بسیار بزرگی از گاز و غبار عبور كرد. نیروی جاذبه خورشید قسمتی از این گازها و ذره‌های غبار را به سوی خود كشید به این ترتیب دایره‌ای از ذرات كوچك و گاز در اطراف خورشید جمع شد. این دایره به دور خورشید می‌چرخید كم كم ذره‌ها یكدیگر را جذب كردند و به هم پیوستند از این پیوستن، توده‌های كوچكی از غبار و گاز پدید آمد. این توده‌ها، كه هم چنان گرد خورشید می‌چرخیدند هنوز بسیار كوچك بودند، اما رفته رفته بزرگتر می‌شدند. هر چه این توده‌ها بزرگتر می‌گشتند، نیروی جاذبه آنها هم بیشتر می‌شد و گرد و غبار بیشتری را به سوی خود می‌كشید.
پس از گذشت چند هزار سال، 9 سیاره بزرگ و چندین سیاره كوچك به وجود آمد كه همه به دور خورشید می‌چرخیدند به این ترتیب، منظومه شمسی پدید آمد[1].
نام تمام سیارات منظومه شمسی به جز یكی، از اسامی خدایان و الهه‌های افسانه‌های روم و یونان گرفته شده است برای مثال نام بزرگترین سیاره، ژوپیتر (مشتری) ، نام یونانی خدای خدایان است. استثنای این نامها نام سیاره ما زمین است. علت آن نیز این است كه در قدیم می‌پنداشتند كه تمامی سیارات همانند خدایان در بهشت قرار دارند و زمین زیر آنها است[2].
زهره با تمام سیاره‌های دیگر تفاوت دارد. دور تا دور «زهره» نوعی جو وجود دارد. این جو پر است از ابرهای فشرده آنچه ما با تلسكوپ می‌بینیم، همین ابرها هستند. در حقیقت سطح واقعی كره زهره را اصلاً نمی‌توان دید. پوشش ابر مانندی كه دور زهره را گرفته هر چه بیشتر نور خورشید را منعكس می‌كند برای همین است كه زهره درخشانترین سیاره به نظر می‌رسد.
اگر پس از غروب خورشید به مغرب آسمان نگاه كنید، ستاره درخشانی را می‌بینید. آنچه می‌بینید به راستی ستاره نیست و از خود نور ندارد این همان سیاره زهره است كه نور خورشید را به سوی زمین باز می‌تاباند. پیش از طلوع خورشید هم می‌توان زهره را در طرف شرق آسمان دید. به همین دلیل آن را ستاره صبح هم نامیده‌اند.
فشار جو و دما در كره زهره آنقدر زیاد است كه اگر انسانی پا به آنجا می‌گذاشت، در دم خرد می‌شد و می‌سوخت[3].
ستاره صبحگاهی ـ ستاره شامگاهی :
زهره پرنورترین سیاره در میان ستارگان و سیارات آسمان است. فقط خورشید و ماه از آن پر نورترند. بر خلاف بسیاری از سیارات، زهره در آسمان هرگز از خورشید فاصله چندانی نمی‌گیرد، و از این رو فقط پیش از طلوع یا پس از غروب آفتاب دیده می‌شود. هنگامی كه در شرق خورشید قرار می‌گیرد، همچون جواهر در آسمان شامگاهی می‌درخشد و به ستاره شامگاهی موسوم است. هنگامی كه در غرب خورشید است، پیش از سپیده‌دم می‌درخشد و ستاره صبحگاهی نامیده می‌شود.
در دوران كهن ستاره صبحگاهی و ستاره شامگاهی را دو ستاره متفاوت می‌پنداشتند، حتی آنها را به نامهای متفاوتی موسوم كردند، پیش از آنكه توجه كنند كه این دو «ستاره» هیچ گاه در یك زمان در آسمان دیده نمی‌شوند[4]. امروزه ما می‌دانیم كه آنها یك سیاره هستند نه دو سیاره.
این جرم آسمانی به سبب درخشش دلپذیرش به نام ونوس، الهه زیبای عشق موسوم شد.
مطالعه زهره :
بابلی‌ها در گذشته متوجه حركت زهره در آسمان شده بودند و به حركت سایر سیارات در آسمان نیز متوجه داشتند. این توجه سبب پیشرفت علم ستاره‌شناسی و ریاضیات شد. بطلمیوس، ستاره شناس یونانی، محل زهره و سایر سیارات را در تمام اوقات مشخص كرد. تنها خطای اولین بود كه زمین را مركز منظومه شمسی قرار داد و معتقد بود كه خورشید و سیارات دیگر به گرد زمین می‌گردند.
گالیلئو گالیله، ستاره شناسی ایتالیایی، نخستین كسی بود كه برای اجسام در آسمان از تلسكوپ استفاده كرد. در سال 1610، زهره را مورد مطالعه قرار داد و متوجه شد كه این سیاره، مانند قمر زمین، دارای هاله است: گاه به صورت قرص كامل است، زمانی نیمی از آن روشن است و زمانی دیگر به صورت هلال دیده می‌شود. بر اساس نظریه قدیمی كه همه چیز به گرد زمین می‌گردد، لازم بود كه زهره همیشه به یك حالت دیده شود. این واقعیت كه زهره تغییر حالت می‌داد به اثبات این قضیه كمك كرد كه سیارات و از جمله زمین بدور خورشید می‌گردند[5].
اقیانوسی از ابر :
هنگامی كه زهره و زمین در یك سوی خورشید قرار می‌گیرند، فاصله زهره تا زمین به 38 میلیون كیلومتر می‌رسد. این فاصله به جز ماه، كمترین فاصله یك جرم بزرگ دیگر با زمین است[6].
در سال 1761 رویداد نادری موسوم به عبور خورشید رخ داد و آن عبور زهره از برابر صفحه كامل خورشید بود.
با رصد عبور زهره از برابر صفحه خورشید، ستاره‌شناسان توانستند پی ببرند كه جو زهره ابری است.
[1] همسایگان زمین ـ ماندانا سمیعی ـ ص 9
[2] جهان ـ دزفولی ـ ص6
[3] همسایگان زمین ـ ماندانا سمیعی ـ ص 12
[4] زهره رازی سر به مثر ـ اسیموف ـ غفاری ـ ص 9
[5] زهره رازی سر به مهر ـ اسیموف ـ غفاری ـ ص 9
[6] زهره رازی سر به مهر ـ آسیموف ـ غفاری ـ ص 11
فهرست مطالب :
منظومه شمسی : 1
ستاره صبحگاهی ـ ستاره شامگاهی : 3
مطالعه زهره : 4
اقیانوسی از ابر : 5
زهره خواهر زمین است ؟. 5
دمای زهره گرمتر از آن كه تحمل پذیر باشد: 6
مكانی زیبا برای دیدن، ولی ... 7
دو قلوی زمین یا خطایی در تعیین هویت : 8
سیاره معكوس : 9
نقشه زهره : 10
واقعیت‌ها : زهره. 11
نوارهای گاز : 14
آفتاب شبانگاهی : 14
شب روز هنگام. 15
راههای جدید برای دیدن خورشید : 15
خورشید از فضا: 16
كاوش اسرار خورشید : 17
جو : 20
مناطق زمین : 21
اقیانوس‌ها : 22
سپر نامرئی زمین : 23
سپر نامرئی زمین : 24
قایق نجات ما در فضا : 24
واقعیتهای زمین : 25
مریخ : 26
راز مریخ : 27
قمرهای مریخ : 28
واقعیتهای مریخ : 29
بادها و گردبادهای بسیار شدید : 29
حلقة مشتری : 30
كشف مشتری : 30
چنین است مشتری : 31
خانوادة مشتری : 32
آنچه آموخته‌ایم : 32
واقعیتهای مشتری : 33
پلوتن : 34
كشف پلوتن : 34
مدار طولانی : 35
مدار متجاوز پلوتن : 36
شارون ـ همراه پلوتن : 37
كوچكتر از آنكه دیده شود: 37
تصویرهای اكسترونی : 38
پلوتن گرفت‌ها و شارون گرفت‌ها : 39
خورشید ستاره گوندی ما ـ چشم‌اندازی از پلوتن : 40
آیا كاوشگرها به پلوتن فرستاده خواهد شد ؟. 41
اكنون در جستجوی سیاره دهم : 42
مرز نهایی منظومه شمسی كجاست ؟. 43
واقعیتهای پلوتن : 44
ستاره دنباله‌دار چیست؟. 45
شهاب چیست ؟. 45
ستارگان دنباله‌دار و رگبارهای شهابی : 46
ستاره‌های دنباله‌دار از كجا می‌آیند؟. 47
توده سنگ و گلوله برف چرك : 48
ستاره‌های دنباله‌دار بزرگ: 48
ستاره‌ی دنباله‌دار هالی : 49
ترس از ستارگان دنباله‌دار : 50
مرگ ستارگان دنباله‌دار : 50
تصور ناپذیر : 51
كاوشگرها ـ مشغول بازی در حیاط خانه هالی : 52
واقعیت‌ها : ستاره هالی در اعضار مختلف : 53
فهرست منابع.. 55
مولف.... 55